Ziya Ulusoy yazdı: Politik özgürlük için nasıl saf tutulur?

Bugün faşizme karşı direniş sürüyor. Bu direnişe daha geniş kitle desteği sağlamak, kitlelerin devrimci kesimini direnişe katmanın yanı sıra, daha geniş kitleleri mücadeleye seferber etmenin öncüsü, kadrosu, çalışanı haline getirmek yaşamsal önemde.

İşçi sınıfı ve ezilenler, burjuvazi tarafından yönetilen, baskı altında tutulan ezilen sınıf ve tabakalardır. Bu bakımdan burjuvazinin faşist rejimine karşı ortak siyasi çıkarlara sahiptirler. Farklılıklarına rağmen, bu ezilen sınıf ve kesimlerin burjuvazinin siyasal baskısına karşı politik özgürlük için mücadelede ortak çıkarları üzerine birleştirilmeleri gerekir.

Gerek işçi sınıfı ve ezilenlerin kitleleri, gerekse değişik ezilen sınıf ve kesimlerin siyasi örgütlenmeleri, ortak çıkarları olan politik özgürlük mücadelesinde nasıl birleştirilebilirler?

Bu sorunun siyasi örgütlenmeler için anlaşılması kolaydır. Siyasi örgütler, sekterlik hataları nedeniyle faşizme karşı politik özgürlük için birleşmede başarısızlığa yol açsalar da, mücadele birliğinin nasıl gerçekleştirileceğini anlamak nispeten kolaydır. Örneğin faşizme karşı eylem ve cephe birliği kurmada sekter zorluklar çıkarıyorlarsa, bunun mücadeleyi geliştirmeye engel olduğunu tespit etmek ve ona karşı başarılı mücadele/düzeltmeyle birliği gerçekleştirmeye çalışmak gerektiği anlaşılabilir kolaylıktadır. Fakat geniş kitlelerin artan oranda faşizme karşı politik mücadelede birleştirilmeleri daha karmaşıktır.

Her günkü mücadele güncel taleplerle yürütülür. Bu mücadeleye katılan kitleler giderek sayıca çoğalmalarının yanı sıra mücadele deneyimleri içinde eğitilir. Bu hem politik bilinç geliştirir hem de bu mücadelelere katılan kitleler, öncülük eden siyasi parti ve örgütlere güvenmeyi mücadele içinde oluşturur ve kuvvetlendirirler. Bu parti ve örgütlere güvenden dolayı programatik hedeflerini daha kolay benimserler. Teorik bilinci geri de olsa güven duydukları öncüleri nedeniyle onların hedeflerini benimser veya bu hedefleri benimsemeye asgarisinden elverişli hale gelirler.

Komünist, devrimci, antifaşist parti ve örgütler; mücadeleler içinde etkiledikleri ve kazandıkları kitlelerin bilinç bakımından devrimcileştirdikleri kesimlerini, özgürlükler için doğrudan taleplerle eylemlere daha kolayca seferber edebilirler, ederler. Fakat mücadelelerle kazanılan etki ve güven, kitle örgütlenmelerinde kazanılan mevziler, yalnızca bilinç bakımından en ileri safa çekilen kesimlerin politik özgürlükler için mücadeleye çekilmelerini, faşizmi yıkmak için yol aramalarını yaratmakla sınırlı kalmaz. Kalmamalıdır da.

Daha geri olan ama mücadelelere bir biçimde çekilmeleri başarılmış olan kitleleri de yarattıkları öncü güvenle antifaşist mücadelelere seferber edebilirler. Diğer ifadeyle bu kitleler, her günkü mücadelede kendilerine öncülük eden parti, örgüt ve kadrolara güven nedeniyle onların çağrı ve çalışmasına giderek artan oranda karşılık vererek antifaşist mücadelelere, özgürlükler için eylemlere, direnişlere katılırlar.

Günlük mücadelelere katılan geniş kitlelerin öncü partilerinin programatik hedefleri sayesinde politik birlik/güç haline getirilmeleri perspektifi budur.

İşçi sınıfı içinde komünist devrimci öncünün, yaratacağı güven, inşa edeceği mevziler sayesinde sınıfın daha geri bilinçteki kesimleri üzerinde hegemonyası bu anlama gelir.

Komünist devrimci öncü, faşist diktatörlüğün ve burjuva gerici muhalefetin etkisindeki sınıfın yoksul kitlelerini her günkü taleplerle tutuşturacağı mücadelelerle saflara çeker. Mücadeleye çekebildiği kitleler üzerinde siyasi hegemonyasını giderek artacak oranda inşa eder. Bu hegemonya sayesinde geri bilinçte ama bir şekilde mücadelelere katılan kesimleri politik özgürlük ve sosyalizm için eylemlere katabilir.

Komünist devrimci öncü, eğer işçi sınıfı hareketini geliştirebilirse, sınıfın faşizme karşı mücadelede ön safa geçmesini sağlayabilirse, diğer ezilen sınıf ve kesimler üzerinde işçi sınıfının hegemonyasını kurabilir. Ezilenlerin hareketini faşizmi yıkma ve politik özgürlüğü gerçekleştirme hedefi doğrultusunda kararlı hale getirebilir. Ayrıca ezilenlerin hareketleri içinde de mücadele yoluyla aynı hedef doğrultusunda çalışma yapar ve mücadele yürütür. Bu yolla da ezilenleri kararlı hedefi doğrultusunda etkiler.

Bugün faşizme karşı direniş sürüyor. Bu direnişe daha geniş kitle desteği sağlamak, kitlelerin devrimci kesimini direnişe katmanın yanı sıra, daha geniş kitleleri mücadeleye seferber etmenin öncüsü, kadrosu, çalışanı haline getirmek yaşamsal önemde.

Zindandan fabrikaya, okuldan semte, dağdan kente uzanan direnişi ilerletmenin ve faşizmi yıkmanın politik özgürlüğü gerçekleştirmenin yolu, aynı zamanda işçi ve ezilenleri her günkü mücadelelere artan oranda seferber etmekten geçiyor. Komünist devrimci ve antifaşist parti ve örgütler, gerek bu yolda başarı sağlayarak, gerekse bu mücadeleler içinde güven ve hegemonya inşa ederek, faşizmi yıkabilir politik özgürlüğü gerçekleştirebilirler. Faşizme karşı birleşik mücadeleleri kitlesel bakımdan güçlü ırmağa dönüştürebilirler.