7 Mayıs 2024 Salı

Neden İngiltereli feministler seks işçisi haklarını benimsemelidir?

Ammar, dünyadaki en başarılı seks işçileri örgütlerinden biri olagelmiştir. Arjantin çapında kendisini ana akım emek hareketine entegre etmiş, bazı kentlerde seks işçiliğini suç olmaktan çıkarmış örgüt 20 yıldan fazla bir süredir kişiler arası destek sağlamaktadır. Ancak Arjantinliler bir şeyleri hiçbir zaman oturarak almadılar. Bu nedenle, Birleşik Krallık Kadın Grevi hareketi 8 Mart'ta "seks/iş grevi" yapılması çağrısında bulunarak seks işçilerini eylem gününün kalbinde merkezi konuma oturttu.
"Puta Feminista" (Feminist Fahişe), diye yazıyor kadınlar Casa Roja'daki kapıdan geçerken duvara yapıştırılan pankartta. Taze boyanmış, parlak "Kırmızı Ev", Buenos Aires’in Constitución semtinde, "red-light" bölgesinin kalbinde yer almaktadır. Bugünden sonra, Arjantin’deki Kadın Seks İşçileri Sendikası Ammar’ın yeni merkezi olacak.
 
Herhangi bir günde, mahallenin köşelerinde müşteri bulmak için - sabah, öğlen ve gece - en fazla 200 kadın geliyor. 55 yaşındaki Lilian, 20 yıldır seks işçiliği yapıyor. Çalışmayı bırakmıştı, ancak kıt kanaat geçinebilmek için Constitución sokaklarına geri dönmek zorunda kaldı. "Tam bir krizin ortasındayız" diyor Lilian. "Günde dört ila beş saat çalışıyorduk. Şimdi sadece temel gereksinimleri karşılamak için cumartesi ve pazar günleri de dahil olmak üzere 12" diye ekliyor. Uluslararası Para Fonu IMF’nin buyruğu ve Mauricio Macri yönetimindeki sağcı hükümetin sübvansiyonlarda kesinti yapmasıyla birleşen aşırı enflasyon (geçen yıl yaklaşık yüzde 50’ye varmıştı) temel gıda, elektrik ve su masraflarını arşa çıkardı. Ülke nüfusunun üçte biri yoksulluk içinde yaşıyor.
 
Kadınlar orantısız şekilde daha fazla etkileniyor bu durumdan: kadınların neredeyse yüzde 50'si ya işsiz ya da iş güvencesi veya sigortası olmadan gayrı resmi bir şekilde çalışıyor ve kamu sektöründeki işlerde yapılan kesintiler toplumsal iş bölümünde kadınlara ayrılmış mesleklere daha büyük zarar veriyor. Dizginsiz enflasyon karşısında gelirlerini çarpıcı bir şekilde artırma ihtiyaçlarına rağmen, Ammar'ın genel sekreteri Georgina Orellano, "işçi ücretlerinde seviye korunamadı, bu yüzden fiyatlarımızı dondurmamız gerekti" diyor.
 
Seks işçilerinin koşullarını iyileştirme çabası içinde Ammar, 2 Haziran Uluslararası Seks İşçileri Günü’nde Casa Roja'nın kapılarını açtı. Merkez, fiziksel ve zihinsel sağlık hizmetlerinin yanı sıra kışın yaklaşırken kahve içecek bir yer de sunuyor. Constitución'da çalışan bir Ammar aktivisti olan Valeria, "Önemli olan kadınların yasal yardım da olacak olması, böylece haklarını biliyor olacaklar" diyor. Bölgede giderek artan cezai uygulamalara girişen polis kontrolü karşısında, bu destek paha biçilmez olacaktır.
 
Ammar, dünyadaki en başarılı seks işçileri örgütlerinden biri olagelmiştir. Arjantin çapında kendisini ana akım emek hareketine entegre etmiş, bazı kentlerde seks işçiliğini suç olmaktan çıkarmış örgüt 20 yıldan fazla bir süredir kişiler arası destek sağlamaktadır. Ancak IMF’nin çıkardığı en büyük kredi paketini (57.1 milyar dolar) kabul etmek de dahil olmak üzere Macri’nin ekonomik politikaları, Arjantin’in Latin Amerika’daki en borçlu ülke statüsünü güncelledi. Bu devasa IMF kredisine bağlı koşullar, Ammar ve diğer taban örgütlerinin 2001 yılındaki son krizden bu yana elde edilen kazanımları geri alınması tehdidini doğuruyor.
 
Ancak Arjantinliler bir şeyleri hiçbir zaman oturarak almadılar. 1 Mayıs'ta "Macrismo" ya karşı beşinci genel grev başkenti durma noktasına getirmişti. Yani, kadınlar açık bir isyan içindeler. Evlerinde ve sokaklarda kişilerarası şiddete ve yapısal düzenlemelerden kaynaklı ekonomik şiddete karşı isyanla birlikte, NiUnaMenos (bir kadın daha eksilmeyeceğiz) hareketi 2015 yılında sahneye çıktı. Yasal, özgür ve güvenli bir kürtaj için kampanyaya sokakta, tekrar tekrar milyonlarca kişi katıldı. Kendilerini işçi hareketine entegre etmelerinden bu yana Ammar'daki kadınlar, bu kabaran feminist harekette giderek daha fazla görünür hale geldiler, kadın meclislerinde yer aldılar, ülke genelinde on binlerce kadını çeken ulusal kadın toplantılarına katıldılar ve 8 Mart'ta gerçekleşen Kadın Grevi’ni inşa ettiler.
 
İngiltere ile olan paralellikler dikkat çekicidir. On yıldan fazla bir süredir kadınların omuzlarına orantısız bir şekilde yük yükleyen büyük bir kesinti programına maruz kalmaktayız. Ciddi sayıda kadın, maddi desteklerin ve kamu sektörü ücretlerinin dondurulmasından dolayı seks işine döndü ve seks işçiliğinin güvencesiz doğası, giderek günümüzdeki iş deneyimlerinin çoğunu karakterize eden bir nitelikte ortaya çıktı.
 
Ancak, kemer sıkma karanlığının varlığına rağmen, İngiltere'deki feministler seks işçilerini toplumsal cinsiyet ve ekonomik adaletsizliğe karşı mücadelede kız kardeş olarak benimseme konusunda yavaş davrandılar. Az sayıda grup seks işçileri ile omuz omuza durdu, öyle ki hikaye büyük ölçüde şiddet ve dışlanma hikayelerini içeriyordu. Seks işçiliğini yasaklamak isteyen feministler, seks işçilerinin konferanslarına girmesine izin vermeyerek onları yağmurda beklettiler 1; Sendikalar Konferansında seks işçiliğini daha güvenli hale getirmek için sunulan önergeleri reddettiler 2 ; seks işçilerini rızası olmadan filme aldılar; 3 ve seks işçilerini çalışma koşullarını iyileştirmeye çalıştıkları için düzenli bir biçimde "pezevenk" nitelemesiyle yaftaladılar 4.
 
Arjantin deneyiminin bize gösterdiği üzere, seks işçileri toplumsal cinsiyete yönelik şiddet ve kadınların iş koşulları hakkında bize bilgi verecek olan ayrıcalıklı bir konuma sahipler. Bu nedenle, Birleşik Krallık Kadın Grevi hareketi 8 Mart Uluslararası Kadın Gününde "seks/iş grevi" yapılması çağrısında bulunarak seks işçilerini eylem gününün kalbinde merkezi konuma oturttu. Kadın Grevi, güçlü ve canlı bir kadın hareketi yaratmak için ekonomik adalete öncelik verilmesi ve seks işçilerinin mücadelemizin merkezinde olması gerektiğini düşünüyor. Seks işçileri iş yerlerinde sendikalaşmaya başladıkça ve kemer sıkma kesintileri derinleştikçe feministler seks işçisi haklarıyla iştigal etmek durumunda kalacaklardır. Seks işçileri konuşurken, dinlemeliyiz.
 
Yazıyı; Yaşam Uzun tarafından, ETHA için theguardian.com'dan çevirdi.
 
*Kate Hardy (Leeds Üniversitesi'nde çalışma ve istihdam ilişkileri profesörü)
 
KAYNAKLAR
1-http://www.uncharted-worlds.org/blog/2013/12/nwc2013-write-up-and-some-opinions/
 
2-https://www.independent.co.uk/news/uk/politics/tuc-leaders-prostitution-decriminalise-reject-call-trade-union-conference-sex-workers-a7944561.html
 
3-https://www.uvwunion.org.uk/news/2019/4/womens-equality-party-covert-filming
 
4https://www.versobooks.com/blogs/3162-in-full-sight-the-pimp-lobby-at-the-amnesty-agm