Erdoğan'ın Rojava'ya ateşi ve savaş oyunu

Erdoğan, 4'lü zirveden hemen sonra Rojava'ya savaş yoklamasına girişti. Önce Kobanê köylerine sonra Girê Spî'ye tank ve top ateşiyle saldırdı. Efrîn halkının sığındığı Şehba'ya saldırmaktan da geri durmadı. Dilinde ise savaş narası: "Fırat'ın doğusuna saldıracağız!"

 

Erdoğan bu saldırılarıyla öncelikle savaş yoklaması yapıyor. Cesareti üç şeyden aldı.

 

Birincisi, İdlib'de Rusya'yla anlaşarak koruduğu politik İslamcı savaş çetelerine karşı savaşı en azından erteletti. Bundan cesaret alarak Rojava Devrimi'ne Fırat'ın doğusunda da savaş açarsa Rusya'nın onay vereceği sonucunu çıkardı. Suriye Dışişleri Bakanı Muallim'in İran Dışişleri Bakanı'yla ortak basın toplantısında verdiği "İdlib'den sonra hedeflerinin Fırat'ın doğusu olduğunu" belirten sözleri(bknz. Sputnik, 15.10.18), Lavrov'un "Fırat'ın doğusunda güvenilir siyasi sürecin başlaması beklenmemeli" (Sputnik, 12.10.18) açıklaması, Erdoğan'a yeni savaş denemesine Rusya'nın açık kapı bıraktığını gösteriyor.

 

İkincisi, ABD ve Avrupa emperyalistleri, savaşı kazanmakta olan rakip ittifakın, masaya en az kârla oturması için, politik islamcı savaş çetelerinin korunması ve Erdoğan'ın mevcut işgalinin sürmesini destekliyor.

 

ABD emperyalistleri, Erdoğan faşizminin Fırat'ın doğusunu işgalini istemese de, İran'a karşı yanına çekmeye çalışmakta ve Fırat'ın batısında işgalini sürdürmede ittifak içinde. Bu nedenle, desteklemese de, daha güneye inmeyecek bir işgale karşı siyasi itiraz dışında hava korumasına girişmeyebilir. Sünni Arap devletleriyle birlikte Reqa-Derazor bölgesini korumayla yetinen bir politikaya geçiş yapabilir.

 

Alman emperyalizmi, bölgede nüfuz kazanmada Erdoğan faşizminin askeri güç ve işgalinden yararlanma politikasına hızlı geçiş yaptı. Ekonomisi krizde olan Erdoğan'ın bunun kolayca aracı olacağı hesabıyla Erdoğan'ın işgallerinden ve masada güç kazanmasından yararlanmaya çalışıyor. 4'lü zirvede bu desteği alan Erdoğan eli güçlenmiş olarak ateş ve savaş oyununu deniyor.

 

Üçüncüsü, Erdoğan faşizmi, krizin sonuçlarının kitlesel desteğinde yaratacağı heyelanı, savaş şovenizmini içirerek önleme ihtiyacı içinde. Yükselttiği Kürt düşmanlığını, işgalleri genişleterek, sömürgeci savaş ve büyük devlet çılgınlığı zirvesine çıkararak, faşist kitle temelini korumaya çalışacak. Ayrıca savaş hali baskılarına elverişli koşullar elde edecektir.

 

Başlıca bu etkenler, Erdoğan faşizmini, Rojava Devrimi'ne karşı işgalci savaşı genişletmek için cesaretlendirdi. Şimdi ateşle savaş yoklaması yapıyor.

 

Eğer, içerde savaş karşıtı ve diğer taleplerle mücadele zayıf kalır ve muhatabı devletlerden önemli karşı çıkış almazsa savaşa başvurabilir. Yıpratıcı savaş denemeleri ve Girê Spî ve Şehba'yı işgale girişebilir.

 

Fakat bu kez durum Efrîn savaşından farklı.

 

Çünkü, Efrîn Rojava Devrimi askeri ve kitlesel güçlerinden uzak kantondu. Askeri ulaşım sınırlıydı. Devrimin başlıca güçleri değil ancak bir bölümü savaşabildi. Erdoğan'ın olası yeni sömürgeci işgaline karşı devrim bütün güçleriyle savaşacak. Savaş uzun süreli olacak. Erdoğan'ın askeri ve mali gücü uzun süreli savaşa yetmez. Yenilgi alma olasılığı daha fazla.

 

Efrîn işgalinde, Erdoğan'ın işgalci asker ve çetelerinin sınırsız zulmü ve Erdoğan'ın sömürgeci niyeti, Rojava halklarının en zayıf kesimlerinde bile direnişçi tavra yol açıyor.

 

Suriye rejimi ve emperyalist güçlerin Erdoğan'a destek ve hayırhah tavrı geçici ama kalıcı olan çıkarlarıdır. Erdoğan'ın işgali genişletmesine şimdiki açık kapı ve müdahalesizlik politikası uzayacak savaşta değişebilir. Özellikle rejimin ve hamisi devletlerin tavrı büyük olasılıkla değişir.

 

Bu karşı etkenler, Erdoğan'ın işgali genişletme olası macerasını hüsrana uğratacaktır. Erdoğan, Fırat'ın doğusuna işgale giderken, direnişin sürdüğü fakat hala işgalinde olan Efrîn'i de kaybedebilir.

 

İçerde, gerek Erdoğan faşizminin çekirdek ittifakı ve gerekse burjuva muhalefet, Kürdün ülkesini işgalde birleşse de, muhalefet olası başarısızlıkta faşist gemiyi terk edebilir.

 

Devrimci demokratik güçler için daha önemlisi, Kürt düşmanı şovenizm zehiriyle faşizme kuvvetli desteğe çekilmek istenen kitleler, buna rağmen, krizin ağır sonuçlarına karşı haklarını savunma tavrına dönüş yapabilir. Bu uzayacak savaşta olasılıktan gerçeğe dönüşebilir.

 

Erdoğan faşizmine karşı mücadele eden tüm demokratik ve sosyalist güçler, krizin ağır sonuçlarıyla yüz yüze gelmeye başlayan toplumsal güçler, Erdoğan'ın ateş ve savaş oyununa şimdiden karşı koymalı. Savaş değil barış, savaşa değil emekçiye bütçe talepleriyle Erdoğan'ın ateş-savaş oyununa karşı seslerini ve mücadelelerini yükseltmeli.

 

Unutmayalım Arjantin'in askeri faşist diktatörleri de, gerileyen desteklerini Malvinas/Falkland savaş macerasıyla tazelemek istediler. Fakat Arjantin halkı, bu macerayı yutmadı. Malvinas savaşı askeri faşizmin sonu oldu.

 

Rojava Devrimi'ne karşı işgali genişletme savaşı da Erdoğan rejiminin sonu olsun!